Welcome to UBA Wastewater Treatment's Blog

สวัสดีครับ ท่านผู้อ่านทุกท่าน กลับมาพบกับผม Dr.UBA กันอีกครั้งนะครับ วันนี้ ผมมีบทความดีๆ มาให้อ่านกันอีกแล้ว ซึ่งบทความนี้อ้างอิงมาจากเว็บไซต์ของ สำนักสิ่งแวดล้อม กรุงเทพมหานคร นะครับ

วันนี้ Dr.UBA จะพาทุกท่านมาหาคำตอบกันว่า น้ำเสียในบ้าน มาจากไหน ท่านผู้อ่านเคยตั้งคำถามกับตัวเองบ้างหรือไม่ว่า สารเคมีที่มีอยู่ในผลิตภัณฑ์ที่เรานิยมใช้กันอยู่ทุกวันนี้ หลังจากที่เราราดน้ำเพื่อไล่ให้มันลงท่อน้ำทิ้งแล้ว มันจะไปสะสมอยู่ที่ไหน และไปสร้างมลพิษให้กับสิ่งแวดล้อมอย่างไร? และมันอยู่ที่ไหนบ้าง?

-  ห้องครัว ถือเป็นศูนย์รวมของกิจกรรมการบริโภคเกือบทั้งหมด นักสิ่งแวดล้อมถึงกับกล่าวว่า กิจกรรมภายในห้องครัวมีส่วนในการทำร้ายน้ำมากที่สุด น้ำเสียที่ออกมาจากห้องครัวเต็มไปด้วยสารพิษฆ่าแมลงจากการล้างพืชผัก คราบไขมัน และเศษอาหารจากการล้างจานหรือล้างเนื้อสัตว์ ซึ่ง เจ้า "คราบไขมัน" มันเป็นปัญหาสำคัญที่ทำให้น้ำเน่าเสีย เนื่องจากการจับตัวกันเป็นแผ่นลอยอยู่บนผิวน้ำ ปิดกั้นมิให้ออกซิเจนในอากาศผ่านลงสู่น้ำ จึงเป็นตัวการสำคัญที่ทำให้น้ำเน่าเสีย

สวัสดีครับ กลับมาพบกับ Dr.UBA กันอีกครั้งนะครับ สำหรับบทความประจำเดือนมิถุนายน นี้ ผมขอนำเสนอ กรณีศึกษาที่น่าสนใจ เกี่ยวกับการจัดการสิ่งแวดล้อมของเมืองซานฟรานซิสโก กันครับ ลองมาดูกันซิว่าเมืองใหญ่ขนาดนี้ เค้าจะจัดการปัญหามลภาวะต่างๆ อย่างไรบ้าง

น้ำมันจากการประกอบอาหารที่ใช้แล้วนับว่าเป็นปัญหาร้ายแรงต่อท่อน้ำเสียของเมืองซานฟรานซิสโก เนื่องจากน้ำมันจะทำให้เกิดการอุดตันในเส้นท่อ ทำให้ทางเมืองซานฟรานซิสโกต้องสูญเสียเงินมากกว่า 3.5 ล้านเหรียญในการล้างท่อทุกๆปี ทั้งนี้เมื่อเราเทน้ำมันเหล่านั้นในท่อระบายน้ำ น้ำมันจะเปลี่ยนรูปกลายเป็นของแข็งจับตัวเป็นชั้นหนาภายในท่อระบายน้ำ ทำให้การไหนของน้ำนั้นน้อยลง คล้ายๆกับที่ไขมันในเส้นเลือดส่งผลกับการไหลเวียนของเลือด ผลจากท่อตันก็ก่อให้เกิดน้ำไหลไม่ลงท่อ, น้ำไหลล้นบนพื้นถนน, ส่งกลิ่นเหม็น และทำความเสียหายมูลค่าสูงต่อระบบท่อระบายน้ำ

             ห้องครัวจากที่พักอาศัยและจากร้านอาหารเป็นแหล่งกำเนิดของน้ำมันและไขมันที่ใหญ่ที่สุดที่สามารถควบคุมได้ในระบบท่อน้ำเสียเมือง โครงการการป้องกันมลภาวะทางน้ำนี้ตั้งเป้าให้ไขมันและน้ำมันเป็นมลพิษที่ต้องกำจัด และดำเนินการควบคู่ไปกับการปรับปรุงคุณภาพน้ำตามกลยุทธ์ของโครงการ